Ważone średnie ruchome: podstawy Przez lata technicy znaleźli dwa problemy z prostą średnią kroczącą. Pierwszy problem leży w przedziale czasowym średniej ruchomej (MA). Większość analityków technicznych uważa, że działania cenowe. cena otwarcia lub zamknięcia akcji nie jest wystarczająca, na czym można polegać, jeśli chodzi o właściwe przewidywanie sygnałów kupna lub sprzedaży akcji crossoveru MA. Aby rozwiązać ten problem, analitycy przypisują teraz większą wagę najnowszym danym cenowym za pomocą wykładniczo wygładzonej średniej ruchomej (EMA). (Dowiedz się więcej w Eksplorowanie wykładniczo ważonej średniej ruchomej). Przykład Przykład Na przykład przy użyciu 10-dniowego MA, analityk podjąłby cenę zamknięcia 10 dnia i pomnożył tę liczbę przez 10, dziewiąty dzień po dziewiątej, ósmy dzień po ósmym i tak dalej do pierwszego z MA. Po ustaleniu całkowitej liczby analityk dzieli tę liczbę przez dodanie mnożników. Jeśli dodasz mnożniki 10-dniowego przykładu MA, liczba ta wynosi 55. Ten wskaźnik jest nazywany liniowo ważoną średnią ruchomą. (Aby zapoznać się z czytaniem, zobacz Proste średnie ruchome Wyróżnij trendy.) Wielu techników jest zdecydowanymi wyznawcami wykładniczo wygładzonej średniej kroczącej (EMA). Wskaźnik ten został wyjaśniony na wiele różnych sposobów, co dezorientuje zarówno studentów, jak i inwestorów. Być może najlepsze wyjaśnienie pochodzi z John J. Murphys Analiza techniczna rynków finansowych (opublikowanej przez New York Institute of Finance, 1999): Wykładniczo wygładzona średnia ruchoma rozwiązuje oba problemy związane z prostą średnią kroczącą. Po pierwsze wykładnicza średnia wygładzona przypisuje większą wagę nowszym danym. Dlatego jest to ważona średnia ruchoma. Ale podczas gdy przypisuje ona mniejszą wagę do danych dotyczących przeszłych cen, uwzględnia w swoich obliczeniach wszystkie dane z życia instrumentu. Ponadto użytkownik może dostosować wagę, aby nadać większą lub mniejszą wagę najnowszej cenie dni, która jest dodawana do wartości procentowej wartości z poprzednich dni. Suma obu wartości procentowych wynosi do 100. Na przykład cenę za ostatnie dni można przypisać wagę 10 (.10), która jest dodawana do wagi wcześniejszych dni wynoszącej 90 (.90). Daje to ostatni dzień 10 łącznej wagi. Byłoby to równowartość średniej z 20 dni, dając cenę z ostatnich dni mniejszą wartość 5 (.05). Rysunek 1: Średnia ruchoma wygładzona wykładniczo Powyższa tabela przedstawia indeks złożony Nasdaq z pierwszego tygodnia od sierpnia 2000 r. Do 1 czerwca 2001 r. Jak widać wyraźnie, EMA, która w tym przypadku wykorzystuje dane o cenie zamknięcia okres dziewięciu dni, ma określone sygnały sprzedaży na 8 września (oznaczone czarną strzałką w dół). Był to dzień, w którym indeks spadł poniżej poziomu 4000. Druga czarna strzałka pokazuje kolejną nogę, której technicy naprawdę oczekiwali. Nasdaq nie mógł wygenerować wystarczającej ilości i odsetek od inwestorów detalicznych, aby przełamać 3.000 punktów. Następnie spadł ponownie do poziomu 1619.58 w kwietniu 4. Trend wzrostowy z 12 kwietnia zaznaczono strzałką. Tutaj indeks zamknął się na poziomie 1 961,46, a technicy zaczęli postrzegać menedżerów funduszy instytucjonalnych, którzy zaczęli zdobywać okazje, takie jak Cisco, Microsoft i niektóre kwestie związane z energią. (Przeczytaj nasze powiązane artykuły: Przenoszenie średnich kopert: Udoskonalanie popularnego narzędzia do handlu i średnie ruchome przesunięcie.) Jaka jest różnica pomiędzy średnią kroczącą a średnią ważoną Średnia krocząca z 5 okresów, obliczona na podstawie powyższych cen, zostanie obliczona przy użyciu następujących czynników: wzór: Na podstawie powyższego równania średnia cena w wyżej wymienionym okresie wyniosła 90,66. Używanie średnich kroczących jest skuteczną metodą eliminowania silnych wahań cen. Ograniczeniem jest to, że punkty danych ze starszych danych nie są ważone inaczej niż punkty danych w pobliżu początku zestawu danych. Tu zaczynają grać ważone średnie ruchome. Średnie ważone przypisują większą wagę do bardziej aktualnych punktów danych, ponieważ są bardziej istotne niż dane z odległej przeszłości. Suma ważenia powinna wynosić maksymalnie 1 (lub 100). W przypadku prostej średniej kroczącej wagi są równomiernie rozłożone, dlatego nie są pokazane w powyższej tabeli. Cena zamknięcia AAPL Metoda FIFO, metoda LIFO i średni koszt ważony Metoda FIFO, metoda LIFO i metoda ważonego kosztu średniego to trzy sposoby wyceny Państwa zapasów. W tej lekcji przyjrzymy się wszystkim trzem metodom z przykładami. Pod koniec każdego okresu (miesiąca lub roku) należy wykonać fizyczną inwentaryzację, aby określić liczbę zapasów na wyciągnięcie ręki. Następnie musisz umieścić wartość na towarach. Można by pomyśleć, że będzie to łatwe - wartość towarów jest po prostu tym, ile pierwotnie kosztowały. Niestety jest w tym trochę więcej niż to. Są trzy metody wyceny towarów, które masz pod ręką na koniec okresu. xa0 Poniższy przykład ilustruje to: Cindy Sheppard prowadzi sklep ze słodyczami. W lipcu zawiera następujące transakcje: 1 lipca Kupuje 1 200 lizaków po 1. 13 lipca Kupuje 500 lizaków po 1,20 za sztukę. 14 lipca Sprzedaje 700 lizaków po 2 sztuki. Przede wszystkim, ile ma lizaków na koniec miesiąca Odpowiedź: 1 200 500 700 1 000 lollypopsxa0 Teraz są trzy sposoby, w jakie pani Sheppard może wycenić swój zapas. xa0 1. Metoda First-In-First-Out (FIFO) Metoda ta zakłada, że pierwsze xa0 zakupione są pierwsze xaininwestowane zapasy, a zapasy kupione później są sprzedawane później. Wartość naszych zapasów zamknięcia w tym przykładzie zostanie obliczona w następujący sposób: xa0 Używając metody First-In-First-Out, nasz inwentarz zamykający wynosi 1100. Odpowiada to kosztowi 1,10 na lizak (1 100 000 lizaków). Xa0 Bardzo często stosuje się metodę FIFO, jeśli handluje się artykułami spożywczymi i innymi towarami o ograniczonym okresie przydatności do spożycia, ponieważ najstarsze towary muszą być sprzedane przed upływem terminu ich sprzedaży. Tak więc metoda first-in-first-out jest prawdopodobnie najczęściej stosowaną metodą w małych firmach. Cóż, prawdopodobnie. 2. Metoda Last-In-First-Out (LIFO) Ta metoda zakłada, że ostatnie zakupione xxin0 thexa0 są pierwszymi sprzedanymi, a zapasy kupione jako pierwsze sprzedawane są jako ostatnie. Wartość naszych zapasów zamknięcia w tym przykładzie zostanie obliczona w następujący sposób: Przy użyciu metody "Ostatni przy starcie" nasz zapasy zamykające wynoszą 1.000. Odpowiada to kosztowi 1,00 za lollypop (1,0001,000 lollipopów). Metoda LIFO jest powszechnie stosowana w USA. 3. Metoda średnich kosztów ważonych Metoda ta zakłada, że my xx sprzedajemy wszystkie nasze zapasy jednocześnie. Metoda średniej ważonej ceny jest najczęściej stosowana w przedsiębiorstwach produkcyjnych, w których zapasy są układane w stosy lub mieszane i nie można ich odróżnić, takich jak chemikalia, oleje itp. Substancji chemicznych zakupionych dwa miesiące temu nie można odróżnić od tych zakupionych wczoraj, ponieważ wszystkie one są mieszane Razem. Więc wypracowujemy średni koszt wszystkich chemikaliów, które posiadamy w naszym posiadaniu. Metoda ta polega konkretnie na opracowaniu średniego kosztu za jednostkę w każdym momencie po dokonaniu zakupu. W naszym przykładzie powyżej (zakładając, że metoda wyceny średniej ważonej została dopuszczona do wyceny Lollipopów), wartość naszych zapasów zamknięcia obliczana jest w następujący sposób: Stosując metodę średniej ważonej ceny, nasz zapas zamykający wynosi 1,059. Odpowiada to kosztowi 1,06 za lollypop (1 0591,000 lizaków). Co dziwne, metoda LIFO jest preferowaną metodą wyceny zapasów w Stanach Zjednoczonych, ale jest niedozwolona w krajach poza USA. Metoda FIFO i metoda średniej ważonej kosztów są stosowane w krajach poza USA. W ostatnich latach pojawiły się głosy wzywające do standaryzacji zasad rachunkowości na całym świecie i mówienie konkretnie o zakazie LIFO w USA (lub uczynieniu reszty świata systemem LIFO). W chwili pisania tego tekstu sprawa nie została rozwiązana, a różnice w wycenie zapasów nadal istnieją. Zwrot zxa0 Metoda FIFO Ważony średni koszt do zapasu xa0 Zwrot zxa0 Metoda średnia ważona metodą FIFO xa0toxa0 Strona główna xa0
No comments:
Post a Comment